Z oferty edukacyjnej Muzeum Miasta Turku im. Józefa Mehoffera korzystają nie tylko mieszkańcy Turku i regionu. W dniach 8 i 15 czerwca 2016 r. muzeum odwiedzili podopieczni Stowarzyszenia Integracji Społecznej „Razem” z Konina.
Stowarzyszenie kierowane przez Małgorzatę Malarek zajmuje się prowadzeniem działalności społeczno-kulturalnej, edukacyjno-wychowawczej, charytatywno-opiekuńczej w Koninie i Powiecie Konińskim. Odbiorcami są różne grupy społeczne potrzebujące wsparcia, pomocy społecznej czy chociażby zainteresowania jednostki kulturą. Działalność ta skierowana jest do rodzin i osób znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej i służy wyrównywaniu szans lub po prostu szeroko rozumianej integracji. Taką ważną grupą społeczną są seniorzy, w różnym wieku, także zaawansowanym. Właśnie dla nich Pani Prezes zorganizowała dwa wyjazdy do turkowskiego muzeum.
Goście zwiedzili stałe ekspozycje: mehofferowską, etnograficzną i archeologiczną, po czym udali się z przewodnikiem do kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa, by z bliska zobaczyć słynne Dzieło Józefa Mehoffera. Następnie seniorzy wzięli udział w warsztatach tkackich i ceramicznych.
W pracowni tkackiej poznali krótką historię tkactwa na naszych terenach. Zapoznali się z tajnikami tworzenia tkaniny, poznali podstawowe pojęcia tkackie jak: tkacz, tkanina, tkanie, krosno, rama tkacka, osnowa, wątek, splot, projekt. Poznali również różnicę między tkaniną a dzianiną. Dowiedzieli się o właściwościach leczniczych lnu, z którego powstaje włókno. Podczas trwania warsztatów uczestnicy własnoręcznie wykonali obrazki na siatce przy użyciu wątku z materiałów pociętych na paski oraz mini formy tkackie na kartoniku przy użyciu igły tkackiej i wełny, stosując splot płócienny. Swoje prace zabrali ze sobą na pamiątkę, spotkanie podsumowali jako bardzo ciekawą i interesującą zabawę.
W pracowni ceramicznej mieli, jak się wyrazili, łatwiejsze zadanie, przypominające im czasy dzieciństwa. Z miękkiej, plastycznej gliny pod okiem instruktora wykonali naczynia - poidełka dla ptaków, ozdabiając je według zaproponowanych lub własnych upodobań estetycznych. Tych prac jednak nie wzięli od razu ze sobą, ale pozostawili do wyschnięcia i wypalenia w specjalnym piecu ceramicznym, by mieć później trwałą pamiątkę z naszego miasta.
{joomplucat:1499 limit=8|columns=4}
